Wyścigi konne to jeden z najstarszych sportów na świecie, bo potencjał w rywalizacji na koniach dostrzegli już starożytni Rzymianie. Co ciekawe, koncepcja tego sportu i jego zasady nie uległy na przestrzeni wieków żadnym większym zmianom. Zmieniła się jedynie cała otoczka. Wyścigi konne z prymitywnej rywalizacji, która polegała wyłącznie na tym, by pokazać, czyj koń jest szybszy i bardziej wytrzymały, przekształciły się w spektakularne widowisko z udziałem grona publiczności, sprzętu najwyższej jakości oraz elektronicznych systemów startu z bramek i monitorowania pozycji na mecie. Jednak główna zasada wyścigów konnych nigdy się nie zmieniła — koń, który ukończy wyścig jako pierwszy, jest zwycięzcą.
Zakłady bukmacherskie
Na początek warto wspomnieć o tym, z czym wyścigi konne są utożsamiane najbardziej, czyli o zakładach bukmacherskich. Zostały one zapoczątkowane w Wielkiej Brytanii na początku XVI wieku, kiedy to wokół wyścigów konnych pojawiły się również ogromne sumy pieniędzy. Gracze mogli stawiać swoje fundusze na ostateczne miejsce koni biorących udział w wyścigu. Początkowo były to zakłady w formie "na żywo", gdzie bukmacher we własnej osobie zbierał zakłady od graczy bezpośrednio na terenie toru, tuż przed wyścigiem.
Jednak w miarę upływu lat i rozwoju technologii rozgrywka, chcąc nie chcąc przeniosła się do sieci. Podobnie tak jak w przypadku kasyn naziemnych, które przekształciły się w kasyna online takie jak przykładowo Ice casino kody promocyjne, branża bukmacherska również zaczęła oferować swoje zakłady w internecie. W dzisiejszych czasach jednak nie jest to aż tak popularny sport do obstawiania. Choć pod torami nadal zbierają się tłumy widzów, którzy obstawiają swoje konie i ulubionych dżokejów, to pod względem zakładów bukmacherskich online, większym zainteresowaniem cieszy się wirtualna wersja tego klasycznego sportu.
Początki wyścigów konnych
Początki tego szlachetnego sportu sięgają zamierzchłych czasów. Na podstawie badań archeologów i historyków ustalono, że pierwsze wyścigi konne miały miejsce w latach 700-40 p.n.e. na greckich igrzyskach olimpijskich. Były to wyścigi rydwanów z czterema zaprzęgami oraz wyścigi konne z jeźdźcami, którzy oczywiście w żaden sposób nie przypominają dzisiejszych dżokejów. Przede wszystkim w wyścigach nie wykorzystywano siodła, bo rywalizacja odbywała się na gołych grzbietach zwierząt. Wyścigi konne były również cenione przez Rzymian. Cesarstwo Rzymskie organizowało publiczne wyścigi i była to jedna z ich ulubionych rozrywek.
Tu jednak historia się urywa, bo losy wyścigów konnych w innych starożytnych cywilizacjach nie są niestety znane. Historycy jedynie przypuszczają, że wyścigi konne były regularnie organizowane w takich krajach jak Persja, Arabia i innych krajach Bliskiego Wschodu. Naukowcy wskazują także na obszary Afryki Północnej, bo tam bardzo wcześnie rozwinęła się umiejętność jeździectwa. Z tych rejonów pochodzą konie arabskie i tureckie, które były swego rodzaju zapalnikiem do powstania najwcześniejszych wyścigów konnych na terenie Europy. Pierwsza styczność europejczyków z tymi końmi miała miejsce w XI-XIII w. n.e podczas wypraw krzyżowych, po których konie wraz z łupami przywędrowały na tereny ówczesnej Europy.
Pierwsze wyścigi w Europie miały miejsce w średniowiecznej Anglii, gdzie za panowania Ryszarda Lwie Serce (1189-1199) odbył się pierwszy wyścig konny, w którym nagrodą były pieniądze — 40 ówczesnych funtów. Trasa miała długość 4,8 km, a w wyścigu brali udział rycerze.
Wyścigi konne już wtedy nabrały wymiaru ekskluzywnego sportu, zarezerwowanego dla najwyższych klas. Z publicznych wyścigów, które odbywały się ulicach i w których uczestniczyli przedstawiciele wszystkich klas społecznych, zamieniły się w zamknięte wydarzenie. W wyścigach, których udział brały wcześniej wspomniane i stworzone przez krzyżowców konie czystej krwi, mogli brać udział wyłącznie jeźdźcy posiadający wysokie umiejętności. Najlepsze konie czystej krwi były zarezerwowane dla członków rodzin królewskich i bardzo zamożnych osobistości — stąd też nazwa „sport królów".
Średniowiecze
Wiek XVII to rozkwit wyścigów konnych w Anglii. Wszystko ze względu na ówczesnego władcę — Karola II, który był zagorzałym fanem wyścigów konnych, a także jeźdźcem. W tym samym czasie wyścigi konne prężnie rozwijały się na terenie Francji. Koniec XVII wieku to początek ery hazardu i zakładów wokół wyścigów konnych.
Wiek XVII to także początek wyścigów konnych na terenie Ameryki, gdzie Brytyjczycy organizowali je na terenach dzisiejszego Nowego Jorku. Początkowa rywalizacja była uproszczona, bo w wyścigu brały udział tylko dwa konie. Wyścigi szybko zyskały popularność na terenie Ameryki, przez co pod koniec XIX na terenie USA znajdowało się już setki torów.
Wyścigi konne w Polsce
Pierwszy wyścig konny w Polsce odnotowany został w 1777 roku. Był to wyścig o charakterze rywalizacji sportowej, gdzie klacz Kazimierza Rzewuskiego zwyciężyła w pojedynku z koniem angielskiego posła — sir Charlesa Whitwortha. Wyścig odbywał się na drodze pomiędzy Wolą a Zamkiem Ujazdowskim.
Dziś wyścigi konne w Polsce nie są aż tak popularne. Nadal jest to spora nisza, ale zainteresowanie nie spada, uległo raczej stagnacji. Duże imprezy niezmiennie cieszą się popularnością i przyciągają na trybuny wiernych fanów. Mamy kilka torów, a najpopularniejsze z nich to:
- Tor wyścigów konnych Służewiec (Warszawa);
- Tor wyścigów konnych Partynice (Wrocław);
- Hipodrom Sopot;
- tor w Buczkowie koło Krakowa.
Wyścigi konne na świecie
Wyścigi konne to sport, który przeżywał regularne wzloty i upadki popularności. W ostatnim czasie jednak cieszy się dużym wzrostem zainteresowania. Ilość torów wyścigowych na całym świecie może nie rośnie w zatrważającym tempie, ale progres jest cały czas widoczny. Niestety tory i odbywające się na nich wyścigi nie przyciągają już takich ilości ludzi, jak miało to miejsce w średniowieczu, gdzie całe wioski i miasta przychodziły zobaczyć wyścig. Dziś wyścigi konne największą popularnością cieszą się w takich krajach jak Wielka Brytania, Francja, USA i Azja — historia pozostawiła ślady.
Uwaga! W Polsce hazard jest nielegalny, dlatego treść zamieszczona w tym artykule jest wyłącznie informacyjna i dostępna dla użytkowników spoza Polski.
